Χιόνι- Χιόνι

Τελευταία έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο της χιονόπτωσης!! :Ρ

Πέμπτη σήμερα, σηκώνεσαι βλέπεις έξω χιόνι να πέφτει να το έχει ρίξει και άλλους 10 κ βάλε πόντους πάνω από το παλιό χιόνι της Δευτέρας κ είσαι αραχτός κ light κ λες "ούτε σήμερα σχολείο"!

Οι χαμηλές θερμοκρασίες μας επισκέφτηκαν για πρώτη φορά Παρασκευή- Σάββατο. Σηκώνεσαι πρωί Σαββάτου, να κατέβεις Βέροια, κ κοιτάς το θερμόμετρο κ βλέπεις -4 °C... " ε εντάξει έχουμε ζήσει κ χειρότερα"...

Δευτέρα πρωί, μαθαίνεις από τη γειτόνισσα ότι δεν έχεις σχολείο κ πας κ κάθεσαι  μπροστά στο υπολογιστή να καείς.. αμ δε... όλοι οι καμένοι του χωριού έχουν φουλάρει το hot-spot κ εσύ μένεις να κάθεσαι να κοιτάς το φόντο μπας κ βρεις κάτι να κάνεις.. Βαριέσαι! κλασικά πράγματα!!

Τρίτη, δυστυχώς έχεις κ πάλι σχολείο! Όλο αυτό το γιορτινό κλίμα σε κάνει να ανυπομονείς πότε θα έρθουν οι γιορτές μπας κ ξεκουραστείς καμία μέρα από το ανυπόφορο καθημερινό πρόγραμμα!! 4 ώρες μάθημα την Τρίτη, καλά μας έκατσε.. συνέλευση των καθηγητών λέει..!! ευκαιρία να πας για κανέναν καφέ με την παρέα!!

Τετάρτη, η θερμοκρασία συνεχίζει να είναι κάτω απο το 0 .. για την ακρίβεια -5 °C κ κάτω.. 5 ώρες σήμερα μάθημα!! ΑΠΕΡΓΙΑ!! Α είναι κ της "Ελευθερίας"κλπ.. Απόγευμα, λοιπόν, πάμε στην Ελευθερία λέμε καμία μαλακία παιρνάει ευχάριστα η ώρα! :)

Πέμπτη, κ ανυπομονείς ότι θα είναι κλειστά κ σήμερα τα σχολεία! έχει δει τον καίροο απο χθές!! Ναι, έτσι είναι ούτε σήμερα σχολείο!! Το χιόνι συνεχίζει να πεφτει μέχρι κ τώρα 9:18 π.μ!

Κ οι φωτογραφίες σε αυτό το post είναι έξω απο το σπίτι μου 8:42 πμ! 

Καλό χειμώνα, κ καλά Χριτούγεννα!!

School until... now

Περίεργος τίτλος για τα μέσα σχολικής χρονιάς (ούτε αρχή είναι ούτε τέλος)

Δεν έχουν περάσει καλά καλά 3 μήνες από τότε που άρχισε η σχολική χρόνια κ άρχισαν οι σκέψεις κ οι δυσκολίες.. Θα πείτε καλά εσένα μετά απο 3 μήνες άρχισαν οι δυσκολίες.. αλλά η φετινή χρονιά μία με καταλήψεις, μια με εκλογές, μια από εδώ μία από εκεί πέρασε στο ντούκου.. Κ τώρα μαζεύτηκαν πολλά μαζί...

2η χρονιά στο λύκειο τα πράγματα ζορίζουν! Πιο πολλά μαθήματα από κάθε άλλη χρονιά κ πιο απαιτητικά! Μαθήματα κατεύθυνσης που πρέπει να δίνεις πιο πολύ σημασία κ μαθήματα άσχετα που δεν σε αφήνουν να πας σπίτι να ξεκουραστείς? Όχι βέβαια, αλλά να διαβάσεις!

Μία χρονιά πολύ σημαντική, μια χρόνια βάση για την επόμενη γιατί θες να περάσεις κάπου να γίνεις ανεξάρτητος, κ επιτέλους να φύγεις από το κωλοχώρι! 

Φτάνεις, λοιπόν, στο σημείο που αρχίζεις να αγχώνεσαι, θα πετύχω? δεν θα πετύχω ? κ ακόμα κ αν πετύχω... μετά?

Όλη μέρα σκέφτεσαι τις ασκήσεις στα μαθηματικά, να διαβάσεις φυσική κ να δεις κ όλα τα υπόλοιπα μαθήματα για καλύτερο γενικό! Πήρες τεχνολογική κατεύθυνση, εύκολη σχετικά αφού ένα μάθημα κατεύθυνσης δεν σ χρειάζεται καν για του χρόνου...Γενικά όλη μέρα λύνεις ασκήσεις κ σκέφτεσαι το μέλλον... (δίνει κ για proficiency το Μάιο) που πας έτσι..

Τόση πίεση όμως σε αυτήν την ηλικία που οδηγεί? Όλοι μιλάνε για την οικονομική κρίση.. Σε περνάει ακόμα από το μυαλό "θα βρεις δουλειά"? Ξέρεις ότι θα κουραστείς πολύ αυτά τα 2 χρόνια για να  πετύχεις αυτό που θες αλλά πραγματικά αξίζει? Σε μία χώρα με τόσο αβέβαιο μέλλον αξίζει να προσπαθήσεις τόσο? Σε μία ηλικία τόσο ωραία για να χαρείς την ζωή σου, να κάνεις ΤΡΕΛΕΣ, να είσαι χαλαρός κ να περνάς καλά σε βάζουν στο τρυπάκι να αγχώνεσαι κ χωρίς να είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα.. Ένα άσχημο εκπαιδευτικό σύστημα που σε καθηλώνει 7 ώρες κάθε μέρα πρωί- πρωί να παρακολουθείς διάφορους να προσπαθούν να σου περάσουν γνώσεις + πολλές ώρες ακόμα στο σπίτι να διαβάζεις για την επόμενη πανομοιότυπη μέρα...

Είπαν θα το αλλάξουν το σύστημα θα γίνονται όλα στο σχολείο... άντε να δούμε.. όχι για εμένα για αυτούς που θα έρθουν... δεν είναι κρίμα να αγχώνεσαι, να ζορίζεσαι κ να ζεις με τόσες υποχρεώσεις σε μία ηλικία που δεν έχεις ωριμάσει καλά- καλά?

Καλό Μήνα...

Εγώ, εγώ κ εΓώ!

Μπορεί ο τίτλος να φαίνεται εγωιστικός η "ει είμαι ψώνιο και το δείχνω" αλλά καμία σχέση!

Αλλά ας μπούμε στο θέμα μας! Καθένας από εμάς έχει διαφορετικές προσωπικότητες! ναι έτσι είναι.. όλοι μας είμαστε διχασμένοι προσωπικότητες ( μην πω κ τριχασμένες κ βάλε)  :Ρ) Ας σοβαρευτούμε όμως!

Ανάλογα με τις περιστάσεις- καταστάσεις ο καθένας από εμάς ξεδιπλώνει μία πλευρά του εαυτού του..  Σε χαρές (γάμους, βαφτίσια, γιορτές. γενέθλια.. κ όλα τα σχετικά) φοράμε το καλό μας χαμόγελο και πάμε ( άλλοτε είναι αληθινό άλλοτε όχι), φανερώνουμε την ευαισθησία μας σε θέματα π απασχολούν τον φίλο, συγγενή κ γενικά προσαρμοζόμαστε σε ότι έρχεται στην ζωή μας ! Κ όλο αυτό συνθέτει ένα μέρος της προσωπικότητας μας! Μια πλευρά! Άραγε είναι μία από τις πλευρές η διαλέγουμε μία από τις προσωπικότητες μας;

Σκεφτείτε πόσο διαφορετικοί είμαστε όταν μιλάμε κ συμπεριφερόμαστε σε έναν φίλο μας κ όταν συζητάμε με τους γονείς μας.. κ ας μην μένουμε μόνο σε αυτές τις "ομάδες" που είναι πιο γενικές. Ακόμα κ μεταξύ των φίλων μας διαλέγουμε κάθε φορά διαφορετικές προσωπικότητες.. Άλλη για τους κολλητούς μας, άλλη για αυτούς που αποκαλούμε "παρέα".

Κ υπάρχει κ κάτι ακόμα, θεωρώ, ότι όλοι μας έχουμε πάνω κάτω 3 προσωπικότητες! 1η είναι αυτό το Εγώ που δείχνουμε σε όλους. 2η είναι αυτό το εγώ που θέλουμε να είμαστε η να γίνουμε. Κ 3η κ σημαντικότερη προσωπικότητα είναι το εΓώ που πραγματικά είμαστε κ ζήτημα αν μπορούμε έστω κ στο ελάχιστο να το δείξουμε στους άλλους.. Τι μας οδήγησε εδώ; Οι καταστάσεις; Το ότι πολλοί θέλουν να γίνουν ένα; Ο φόβος της κρίσης των άλλων για εσένα; ή μήπως η αδυναμία της εποχής να εκφραστούμε;
3 προσωπικότητες, που δεν θεωρώ απλά πλευρές του εαυτού μας, για ένα κ μόνο άτομο. Είναι πολλές; Είμαι υπερβολικός; Πολλές φορές δεν μοιάζουν καν μεταξύ τους. Κ όμως είμαστε εμείς! Το εγώ μας!



Τέλος, φέρτε στο μυαλό σας μία απλή μέρα από το πρωί ως κ το βράδυ.. Πόσες φορές αλλάζετε συμπεριφορά?  Μέσα στην οικογένεια, στο σχολείο, στους φίλους, στην βόλτα για καφέ που θα πάμε. Δείχνουμε πραγματικά αυτό που είμαστε! ΟΧΙ! Τυχαίο; Δεν νομίζω! Χρησιμοποιούμε κάθε πλευρά- προσωπικότητα μας όπου θεωρούμε ότι ταιριάζει ή πρέπει! 
Όλοι δεν θέλουμε να δείξουμε αυτό που είμαστε; Αδυναμούμε όμως καταστάσεις, αντιλήψεις, συνήθειες, ηθική κ άνθρωποι μας προκαλούν αυτή την πολυ- προσωπικότητα μας!

Ειρωνεία

Εδώ κ καιρό ήθελα να γράψω για το θέμα της ειρωνείας γενικά! Αλλά τα γεγονότα των τελευταίων 2 ημερών με εξόργισαν τόσο που αποφάσισα να γράψω πιο συγκεκριμένα για την ειρωνεία των "μεγάλων" σε ηλικία προς τους "μικρούς" κ άνευ λογικής εφήβων!

Τις τελευταίες 2 μέρες (Δευτέρα- Τρίτη) αποφασίσαμε οι μαθητές του Γυμνάσιου- Λύκειου ............ να κάνουμε κατάληψη! Τέσπα σαν πολιτισμένα όντα που είμαστε αποφασίσαμε να συζητήσουμε την πρώτη μέρα (Δευτέρα) τους λόγους για τους οποίους αποφασίσαμε να καταλήψουμε το σχολείο και να ψηφίσουμε εάν θέλουμε να γίνει αυτό η όχι!
Παρουσιάζοντας τους λόγους στον διευθυντή του σχολείου, εκείνος απαξίωνε τους λόγους έναν προς ένα, λέγοντας πως τα θέματα αυτά έχουν σταδιακά αρχίσει να υλοποιούνται και αποφεύγοντας να δώσει απαντήσεις έλεγε πως αυτά δεν είναι θέματα που αφορούν ένα τόσο μικρό σχολείο αλλά γενικά όλη την Ελλάδα.
Το χειρότερο όλων βέβαια ήταν, όταν κάποιοι μαθητές αντιδρούσαν (πολύ εύστοχα κ πολύ ευγενικά) εκείνος τους απαντούσε όχι μόνο ειρωνικά αλλά τους υποτιμούσε λεκτικά, με τον τρόπο με τον οποίο τους μιλούσε, θεωρώντας αυτά τα άτομα χαμηλής νοημοσύνης και υπευθυνότητας. Η συζήτηση συνεχίστηκε για λίγο κ στο τέλος ο "ανώτατος άρχοντας" του σχολείου θεώρησε πως το σημερινό δεν μπορεί να θεωρηθεί κατάληψη αλλά αποχή κ συνέχισε απειλώντας πως αν συνεχιστεί αυτό θα κοπούν οι εκδρομές καθώς κ ότι οι απουσίες θα περαστούν κανονικά. Περιμένοντας στην ψηφοφορία οι περισσότεροι μαθητές να είναι κατά της αποχής, μετά από τις απειλές του, είχε αυτήν την έκφραση σιγουριάς ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του. Βέβαια, το πρόσωπό του σκυθρώπιασε κ εμφανίστηκε ένα μειδίαμα στα χείλη του καθώς φοβόταν ότι το κοινωνικό του "status" κ το "image" του θα σχολιαζόταν, από την ανεξέλεγκτη πορεία των λιγοστών μαθητών, καθώς ήταν ζήτημα αν ήταν πάνω από 4 άτομα αυτά που ήταν κατά της αποχής! Φεύγοντας από την αίθουσα (διότι είχε "νικηθεί") έριξε σε όλους μας ένα βλέμμα γεμάτο νόημα " εννοώ τις απειλές μου".

Την δεύτερη μέρα (Τρίτη) μαθητές του σχολείου ασφαλίζουν με αλυσίδες τις εισόδους μη αφήνοντας τους καθηγητές να εισέλθουν. Όταν έφτασε ο διευθυντής άρχισε να εκνευρίζεται και να ανεβάζει τον τόνο της φωνής του κατηγορώντας τους μαθητές "τι είναι αυτά που κάνετε" και άλλα τέτοια! Τελικά με την βία** εισέρχεται μέσα στο σχολικό κτήριο κ οι μαθητές μη θέλοντας να ασχοληθούν περαιτέρω τον αφήνουν να προχωρήσει. Προχωρώντας ο κύριος που έχει σταλεί από το υπουργείο παιδείας κ έχει την σχετική μόρφωση ώστε να αναλαμβάνει την θέση του διευθυντή ενός σχολείου αποκαλεί τους μαθητές "τσογλάνια"*** με ένα ύφος ότι γνωρίζει άριστα την σημασία της λέξης κ πως την αντιπροσωπεύουμε αντάξια. Θεωρώντας κ την δεύτερη μέρα ως αποχή περνάει σχεδόν σε όλους τους μαθητές απουσίες!
Κ εδώ τελειώνει κ η δεύτερη μέρα μιας ειρωνικής κοινωνίας!

Κ αναρωτιέμαι εγώ τώρα δείχνουν τέτοια άτομα, που επαναλαμβάνω έχουν σταλεί από το υπουργείου παιδείας, πρότυπο μίμησης από τους μαθητές? Νομίζω το ακριβώς αντίθετο.. καθώς η ειρωνική συμπεριφορά, τα σχόλια περί νοημοσύνης κ ανεύθειας κ οι χαρακτηρισμοί τύπου "τσογλάνια" απωθούν όχι μόνο τους εφήβους να έχουν τέτοια πρότυπα αλλά και από την παιδεία γενικότερα σκεπτόμενοι το πως έχουν καταλήξει τα πράγματα στην παιδεία κ στην εκπαίδευση!

*θα παρακαλούσα οι συμμαθητές μου να μ ενημερώσουν αν έχουν γίνει κάπως διαφορετικά τα πράγματα ώστε να το διορθώσω!

Μετά την ενημέρωση από συμμαθητές
** ο διευθυντής του σχολείου όχι μονό με βίαιο αλλά κ με τραγελαφικό τρόπο εισχώρησε στο προαύλιο του σχολείου σαν κλέφτης χρησιμοποιώντας τους εκπαιδευτικούς του δημοτικού σχολείου, το οποίο συστεγάζεται μαζί με το δικό μας!
***εκτός από τον χαρακτηρισμό "τσογλάνια" μας αποκάλεσε κ "γύφτους" δείχνοντας έτσι τον ρατσιστικό χαρακτήρα κ για άλλη μια φορά την παιδεία του Έλληνα εκπαιδευτικού!

After a long time..... "online friendship"

Μετά από ένα διάστημα "αποχής" από το blogging εξαιτίας φορτωμένου προγράμματος βρήκα λίγο χρόνο να γράψω για κάτι, που πολλά άτομα της ηλικίας 14-17 έχουν "γνωρίσει", και αναφέρομαι φιλία μέσω διαδικτυακών chats, σελίδες κοινωνικής δικτύωσης ακόμα κ mmorpg παιχνίδια!

ΟΛΟΙ οι έφηβοι (αν όχι όλοι το 95% αυτών) έχουν facebook, twitter, myspace, hi5 και ότι άλλο τέτοιο υπάρχει! Είναι ένας τρόπος να επικοινωνείς με τους φίλους σου εύκολα, άμεσα κ οικονομικά! Βέβαια, εκτός από το να συνομιλείς με τους φίλους σου, γίνεσαι "φαβορί", γράφεις "τοπ στάτους" κ κάνεις ότι μπορείς για να τραβήξεις το ενδιαφέρον τον άλλων. Ωστόσο, γνωρίζεις κ συνομιλείς με καινούργια άτομα.

Και εδώ ερχόμαστε στην ουσία του θέματος! ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΑΤΟΜΑ είτε γιατί έχετε κοινά ενδιαφέροντα είτε γιατί chatoμαχητέ για τις διαφορετικές απόψεις σας η ακόμη ζείτε τελείως διαφορετικά όπου ο καθένας θέλει να γνωρίσει και να εισχωρήσει στον κόσμο του άλλου! Και φτάνουμε στο σημείο όπου κάνουμε φίλο τον άγνωστο άνθρωπο του άλλου υπολογιστή, ο οποίος μπορεί να βρίσκεται πολύ μακριά, σε άλλη πόλη , σπάνια από άλλη χώρα, διαφορετικής εθνικότητας κ.α αλλά εμείς τον εμπιστευόμαστε σαν πραγματικό φίλο! Λέμε μυστικά, σκέψεις κ ότι άλλο θέλουμε περιμένοντας την κρίση του/της διότι το έχουμε ανάγκη να ακούσουμε την γνώμη κάποιου που δεν μας έχει γνωρίσει face-to-face.

Περνάει ο καιρός κ ξέρεις ότι ίσως δεν θα γνωρίσεις ποτέ τον άνθρωπο που μοιράστηκες σχεδόν τα πάντα! Κ ίσως μερικές φορές να είναι καλύτερα έτσι!
Θα ξεχαστεί τε κάποια στιγμή λόγω καταστάσεων αλλά θα έρχεται στο μυαλό σας που κ που η σκέψη αυτού του online φίλου, στιγμές δύσκολες, στιγμές χαράς όπου θα ήθελες να τις μοιραστείς μαζί του! Διότι ήταν - είναι κ μπορεί να είναι κ ο μόνος που θα συνομιλεί μαζί σου για το εσωτερικό σου εγώ κ όχι γιατί είσαι "φίρμα"..

Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει κ μέσα από ένα mmorpg game... έχετε τα ίδια ενδιαφέροντα. ίδια πιστεύω.. ίδια παιδεία.. ίδια ηθική..! δεν έχεις δει ποτέ την όψη του προσώπου του.. είναι από πολύ μακριά.. δεν έχεις ακούσεις την φωνή του..έχετε τεράστια διαφορά ηλικίας κ όμως υπάρχει ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ!

Μπορεί σε μερικούς να φαντάζει αδιανόητο.. αλλά σίγουρα δεν είναι!! προσωπικά το έχω ζήσει.. Λίγα άτομα αξίζουν στην ζωή!!
**** μην ξεχνάτε αυτούς που μοιραστήκατε τόσα!

ερώτηση: πόσο δύσκολο είναι να γράψεις όλα αυτά που θες με λέξεις?
απάντηση: ακατόρθωτο!
@υπάρχουν κ πολλά αντίθετα περιστατικά internetikis φιλίας αλλά μην ψυχοπλακωθούμε μέσα στο φθινόπωρο :Ρ

....

 Το αιώνιο πρόβλημα της μοναξιάς... Ίσως ξεκινάει απ`την εμπιστοσύνη που δείχνουμε σε "φίλους".. κι όταν αυτοί αποδεικνύουν τα πραγματικά τους αισθήματα τότε απογοητευόμαστε.. Πόσο θα ήθελα να αλλάξω κάποια πράγματα. Φοβάμαι όμως ότι δεν γίνεται τίποτε. Η σιωπή που κάποτε με λύτρωνε τώρα με συνθλίβει... Η αγάπη που κάποτε με έκανε να συγχωρώ τα πάντα... τώρα δεν τη νοιώθω... Ίσως η θλίψη μου ξεκινάει από πολύ παλιά... και είναι πολύ βαθιά!

δεν είναι δικό μ...
απλά το βρήκα κ το fishing :P

Τύχη

τύχη: σύνολο απρόβλεπτων περιστατικών που η σύμπτωσή τους δεν έχει λογική εξήγηση-υποθετική και ανεξήγητη δύναμη που θεωρείται υπεύθυνη για ό,τι καλό ή κακό συμβαίνει στον άνθρωπο! (όπως λεν κ τα λεξικά)

Την σημερινή εποχή, αλλά κ παλιότερα, οι άνθρωποι στηρίζουν πολλά περιστατικά της ζωής τους καθαρά και μόνο στην τύχη κ την μοίρα..
Ο καθένας από εμάς σίγουρα θα έχει πει, είτε στον ίδιο του τον εαυτό η ακόμα κ σε άλλους την φράση " ε έτυχε κ έγινε"...

Από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να αναπτύσσει πολιτισμό μέχρι κ σήμερα επινοεί διάφορα αντικείμενα που θεωρεί ότι του φέρνουν τύχη, που άλλοτε η πηγή της τύχης προέρχεται από κάποια θεότητα ή έτσι γιατί απλά νομίζει ότι το αντικείμενο αυτό εκπέμπει "θετική ενέργεια" (πέταλα,πόδια λαγού :Ρ κλπ)

Μέσα στην "ιστορία του κόσμου" εμφανίζεται ο κάθε πολιτισμός να έχει τα δικά του αντικείμενα τύχης κ τις δικές του θεότητες π σχετίζονται με αυτήν. Μέσα από αυτό καταλαβαίνουμε ότι ένα μεγάλο μέρος της ζωής των ανθρώπων περιστρέφεται γύρο από το πεπρωμένο. Ακόμη οι πηγές δείχνουν ότι κάποιες σοβαρές αποφάσεις π αφορούν διαμάχες, πολέμους κ θέματα οικονομίας αφηνόταν τελείως στην τύχη διότι ήξεραν την τελική κατάληξη μέσω κάποιου χρησμού ή για οποιαδήποτε άλλο λόγο...

Κ φτάνουμε στο σήμερα, όπου εμείς οι άνθρωποι του 21ου αιώνα συνεχίζουμε να αφήνουμε την ζωή μας γενικά αλλά κ την καθημερινότητα μας στην τύχη αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον η μια πιο "τυχερή" ζωή. Κ τις περισσότερες φορές το τέλος, της ιστορίας των ανθρώπων π βασίστηκαν στην τύχη, είναι η καταστροφή οικονομικά (εξαιτίας των διαφόρων τυχερών παιχνιδιών) ,η γενικότερα της ζωής των ανθρώπων λόγο των λανθασμένων επιλογών σε θέματα εργασίας κ επιβίωσης..

Παρόλα αυτά που βλέπουμε, να συμβαίνουν σε εμάς κ στους γύρω μας εξαιτίας όχι των λανθασμένων επιλογών αλλά έμμεσα μέσω της συνήθειας μας να αφήνουμε πολλά πράγματα στην τύχη τους χωρίς καν να επιλέγουμε,συνεχίζουμε να περιμένουμε πως θα γυρίσει ο τροχός της τύχης κ όλα θα γίνουν καλύτερα..

Ωστόσο, το μέλλον μιας ζωής που βασίζεται στην ειμαρμένη μπορεί να μην έχει πάντα άσχημο τέλος. Πολλά άτομα "έχουν κάνει την τύχη τους"!

Άραγε τελικά τι είναι καλύτερο να βασιζόμαστε στις δικές μας επιλογές έτσι ώστε αν πάει κάτι στραβά να παραδεχόμαστε ότι ήταν δικό μας λάθος; Η να βασιζόμαστε στην τύχη που κ να πάει κάτι έτσι όπως δεν το περιμέναμε απλά να λέμε έτσι κ αλλιώς έτσι θα γινόταν??

Υ.Γ: το κείμενο είναι λίγο περίεργα εκφρασμένο κ αποτυπωμένο

Υ.Γ2: η εικόνα νομίζω απεικονίζει έναν τροχό της τύχης
Υ.Γ3: ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!!

Θέλω να γυρίσω στα παλιά!!

Σίγουρα όλοι μας θα έχουμε ευχηθεί να μπορούσαμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω.. Άλλοι ένα λεπτό νωρίτερα, άλλοι 1 μέρα πιο πριν κ άλλοι μερικά η ακόμα κ πολλά χρόνια πίσω..

Εγώ ανήκω στην τρίτη κατηγορία.. Θέλω να γυρίσω στην νηπιακή μ ηλικία εκεί γύρω 5-6 χρονών. Κ γιατί αυτό;;

Όλοι ξέρουμε ότι ο άνθρωπος στην τρυφερή ηλικία των 5-8 χρονών αναπτύσσει σιγά σιγά κ σταδιακά τον χαρακτήρα του κ το εσωτερικό του εγώ.. Αρχίζει να ανακαλύπτει τα ενδιαφέροντα του, να αποκτά συνήθειες, να γίνεται γνώστης πιο σπουδαίων πραγμάτων από όσα είχε μάθει μέχρι εκείνη την στιγμή, να αποκτά φίλους (αυτό μπορεί να γίνει κ πιο νωρίς), να επικοινωνεί με πιο πολλούς ανθρώπους και να διαμορφώνει δική του κρίση, άποψη ακόμη κ αυτογνωσία.
Όλα αυτά, που λαμβάνουμε, αποκτούμε, διαμορφώνουμε, καταφέρνουμε κ εξασφαλίζουμε σε αυτή την ηλικία, ίσως (κ λέω "ίσως" διότι υπάρχει πιθανότητα ολοκληρωτικής αλλαγής προσωπικότητας) να καθορίσουν το μέλλον μας.

Ας γυρίσουμε στο τώρα λοιπόν, το 85% των εφήβων πιστεύω πως έχουν προβλήματα είτε με τους γονείς τους είτε με τις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Γι' αυτό λοιπόν αναζητούμε να ξεφύγουμε από όλα αυτά γυρίζοντας σε μια ηλικία π τα προβλήματα είναι αν όχι μηδαμινά, ελάχιστα κ ανούσια. Κατά πάσα πιθανότητα να σκεφτόμαστε ότι σε εκείνα την ηλικία μάλλον να μπορούσαμε να αλλάξουμε τον χαρακτήρα μας έτσι να αντιμετωπίσουμε τα "τώρα" προβλήματα λέγοντας " γιατί να είμαι τόσο εγωιστής" η "γιατί να μην είμαι πιο δυναμικός χαρακτήρας"..

Βέβαια αυτή είναι η δικιά μ άποψη.. αλλά δεν θα ήταν ωραία να γυρνούσαμε λίγο στα παλιά;;

P.S1: Το θέμα είναι λίγο λειψό αλλά στην μέση το mind ξέφυγε
P.S2: Την φωτογραφία την έβαλα απλά γτ μ άρεσε το κοριτσάκι
P.S3: Καλή συνέχεια του καλοκαιριού

Σοκολάτα, Chokolate, Cioccolato, Chocolat, Çikolata, Choklad, 巧克力, Çokollatë, Sjokolade

Σοκολάτα!! Η πιο νόστιμη γεύση σε όλο τον κόσμο (τουλάχιστον για εμένα). Υπάρχει σοκολάτα γάλακτος, μαύρη σοκολάτα (κουβερτούρα),άσπρη σοκολάτα κ έχει συνδυαστεί με πάρα πολλές γεύσεις όπως φράουλα, μπανάνα, κεράσι κλπ. αλλά κ μ διάφορους ξηρούς καρπούς κ.α. Υπάρχει ακόμη κ σε ρόφημα.. Μπορούμε να την βρούμε σχεδόν παντού:
Από τότε που μπορώ να με θυμηθώ πάντα έτρωγα σοκολάτα καθημερινά.. κ όχι σοκολατάκια η μια σοκοφρέτα που απλά περιέχει σοκολάτα.. μια ολόκληρη μεγάλου μεγέθους σοκολάτα... Η σοκολάτα είναι σαν να ναρκωτικό για εμένα. Αν δεν φάω καθημερινά μια ικανοποιητική ποσότητα δεν λειτουργώ κανονικά... είναι σαν το δυναμωτικό του οργανισμού μ .

Θυμάμαι χαρακτηριστικά, πριν αρκετά χρόνια ήταν βραδύ κ μ είχε πιάσει η γνωστή μ υποσοκολατιτιδα(υπογλυκαιμία), ψάχνω στο ντουλάπι (ντουλάπι σοκολάτας το λέω γιατί δεν περιέχει τίποτα άλλο) αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε ίχνος σοκολάτας, κοιτάζω στο ψυγείο τίποτα κ εκεί.. δεν υπήρχε καν μερέντα...(μερέντα με το κουτάλι ΘΕΪΚΌ).. η όλη η κατάσταση ήταν τραγική .. ο οργανισμός μ το ζητούσε τόσο έντονα π δεν κατάφερα να κοιμηθώ όλη νύχτα. Το πρωί λοιπόν ήμουν ο πρώτος πελάτης στο περίπτερο από το οποίο πήρα ότι υπήρχε από σοκολάτα..Από εκείνη την μέρα δεν άφησα ποτέ το ντουλάπι άδειο.

Το θέμα είναι ότι όχι απλά μ αρέσει μόνο αλλά δεν αντέχω χωρίς τη γεύση της γλυκιάς αυτής λιχουδιάς. κ θεωρώ αυτούς που λένε ότι δεν τους αρέσει "παράλογους"

Για αυτό τον λόγο αν κάποιος θέλει να με τιμωρήσει μπορεί να μ κρατήσει για λίγες μέρες χωρίς σοκολάτα.. κ αν θέλει να με ευχαριστήσει ας μ φέρει ένα κουτί σοκολάτες!!!:) χαχα

Για μένα η ΣΟΚΟΛΆΤΑ= απόλαυση, ικανοποίηση, τονωτικό, βοηθητικό σκέψης, πρωινή, δεκατιανή, μεσημεριανή , απογευματινή, βραδινή κ μεταμεσονύχτια ευχαρίστηση κ ξεμεθυστικό..

4 οι απολαύσεις μέχρι τώρα στην ζωή μ: σοκολάτα- τεχνολογία[από το μίξερ μέχρι το HLC -large hadrocollider)]- διάβασμα - θάλασσα.

HOT!

Επιτέλους, μετά από ένα μεγάλο διάστημα με βροχές κ όχι τόσο υψηλές θερμοκρασίες, το θερμόμετρο έδειξε 35 C...
Ας πάρουμε όλοι τα κουβαδάκια μας, τα φτυαράκια μας κ ας πάμε στην κοντινότερη παραλία για να δροσιστούμε!!
Όσοι δεν προτιμάνε το νερό ας παν σε κανένα βουνό να τους φυσήξει δροσερό αεράκι!!
Alex περιμένω την βόλτα με τα ποδήλατα :)
Αυτά τα ολίγα προς το παρόν!

Μεταφυσικό.... κάτι το Φυσικό

Πολλές φορές εκεί που κάθεσαι ήσυχα κ παρατηρείς κάτι, εκεί που απλά συζητάς με κάποιον ένα θέμα της καθημερινότητας, εκεί που ασχολείσαι με το κινητό σου ή κάνεις οτιδήποτε άλλο, σου πέρνα από το μυαλό σκέψη, που δεν έχει μόνο εικόνα αλλά κ ήχο (κατά κάποιο τρόπο) κ κάτι μέσα σου λέει ότι το έχεις ΞΑΝΑΖΉΣΕΙ!!!

Σήμερα έζησα κάτι τέτοιο. Καθόμουν με την αδερφή μ στο σαλόνι κ συζητούσαμε για το πόσο χάλια είναι ο καιρός τώρα τελευταία. Ξαφνικά έρχεται η μάνα μου κ μας ρωτάει κάτι συγκεκριμένο Εκείνη ακριβώς την στιγμή ήρθε στο μυαλό μου η εικόνα ότι το έχω ξαναζήσει! Η εικόνα ήταν σαν να είχε έρθει στην επιφάνεια από κάπου καλά θαμμένη στο μυαλό μου κ κάτι μέσα μ με γέμιζε μ σιγουριά ότι το συγκεκριμένο συμβάν είχε ξανασυμβεί.

Συνήθως, κάτι τέτοια "περιστατικά" "στιγμιαίας επαναφοράς μυαλού" μετά από λίγο δεν τα θυμάμαι πια θεωρώντας ότι δεν είναι τίποτα το σημαντικό. Αλλά αυτή την φορά ήταν τόσο έντονο που με έβαλε σε σκέψεις. Πόσο ισχυρός μηχανισμός μπορεί να είναι το μυαλό μας από την στιγμή που μπορεί να μας θυμίσει ασήμαντα γεγονότα που έγιναν πολύ πιο παλιά? η ακόμα τι παραπάνω μπορεί να καταφέρει εκτός από αυτά που κάνει καθημερινά(υπολογισμούς, παίρνει αποφάσεις κλπ)?
Από την άλλη βέβαια σκέφτηκα ότι ίσως ότι απλά να υπήρχαν μπερδεμένες σκέψεις όπου ενώθηκαν κ έδωσαν αυτό το αποτέλεσμα.
Αλλά κ πάλι μπορεί να υπάρχει ένας διακόπτης όπου ενεργοποιεί τα αποθηκευμένα "αρχεία" μέσα στο μυαλό μας. Όλα αυτά βέβαια ακούγονται περίεργα αλλά φανταστείτε να μπορούσαμε να "ξεθάψουμε" κάθε τι παλιό από αυτά που έχουν συμβεί, από αυτά που έχουμε ακούσει, από αυτά που έχουμε μάθει. Θα λειτουργούσαμε σαν υπολογιστές!

Βέβαια, υπάρχει κ μία ακόμα εκδοχή " ότι έχουμε κάνει τόσες φορές τα ίδια πράγματα όπου απλά το μυαλό μας τα έχει συνηθίσει"

Αν δεν έχει συμβεί κάτι παρόμοιο σε κανέναν από εσάς τότε μάλλον εγώ είμαι για εδώ :Ρ

Θέλω σχόλια για να σιγουρευτώ ότι δεν είμαι για εδώ :Ρ

Πλήξη!!!

Πρώτο μ post!!!Πρώτη γεύση από blog πήρα από τον φίλο μου τον Alex ο όποιος έχει αρχίσει το "blogging" πριν λίγο καιρό. Τον έβλεπα να είναι τόσο ενθουσιασμένος που άρχισα να ψάχνω κι εγώ διάφορα blogs! Πραγματικά από αυτά που διάβασα κ έμαθα, έμεινα έκπληκτος από το ποσό σωστό κ ορθό λόγο μπορεί να έχουν άτομα στην εφηβική ηλικία, σαν κι εμένα...(κάτι που φυσικά εγώ δεν έχω). Για να μην μακρηγορώ αποφάσισα να κάνω κι εγώ ένα blog..!! το πρώτο μου post έχει θέμα την πλήξη!!!


Ζω σε ένα ορεινό χωριό κοντά στην Βέροια!! Πολλοί, αν όχι όλοι, που ζουν σε πόλεις, μόλις ακούν κάτι τέτοιο ενθουσιάζονται λέγοντας "τι ωραία στον καθαρό αέρα κ στην φύση" κ άλλα τέτοια!! (υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που “σνομπάρουν” τα χωριά αλλά σε άλλο post αυτά!!!) Όλοι αυτοί δεν έχουν βιώσει την ζωή στο χωριό για να καταλάβουν πόσο πληκτική, βαρετή κ ανούσια μπορεί να γίνει κυρίως για τους έφηβους!! Πριν τελειώσουν τα σχολεία η καθημερινότητα ήταν κάπως έτσι: σχολείο- σπίτι- διάβασμα- φροντιστήριο- σπίτι- ώρα για νάνι!!.. Βέβαια υπήρχαν κ οι ξεχωριστές μέρες(Παρασκευή- Σάββατο- Κυριακή) οπού βγαίναμε έξω με την παρέα για έναν καφέ το μεσημέρι η πηγαίνοντας σε ένα club το βράδυ θεωρώντας πως θα περνούσαμε καλά..!!! σημειώνω ότι κάθε φόρα πηγαίνουμε στο ίδιο μέρος διότι είμαστε χωριό!! Δεν μπορώ να πω μέσα στο χαβαλέ κ στα ευτράπελα, που μπορεί να έκανε ο καθένας από εμάς, περνούσε ευχάριστα η ώρα! Αλλά για πόσο καιρό μπορείς να κάνεις τα ίδια πράγματα χωρίς να πλήττεις? Α μην τον ξεχάσω υπάρχουν κ οι στιγμές "μαζικής καύσης" οπού ομαδικά "καιγόμαστε" μπροστά από μία οθόνη υπολογιστή παίζοντας role-playing games.. Τι γελοίο δεν μπορείς να βάλεις την δική σου ζωή σε τάξη θα βάλεις του παίχτη σου. Βέβαια αυτά τα παιχνίδια συνδυάζουν το συναρπαστικό με το φανταστικό. Κάτι που λείπει από τις ζωές των ανθρώπων αυτού του χωριού κ έτσι αυτά τα παιχνίδια μας προκαλούν έλξη!!
Έφτασε, λοιπόν, το καλοκαίρι, έκλεισαν σχολεία :), χαλάρωση.. ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ.. στο μυαλό όμως στριφογυρίζει ένα «ΑΛΛΆ» 1) θα περάσω καλά; 2) θα γίνει τίποτα διαφορετικό;
Μπορεί όλα αυτά που λέω να ακούγονται υπερβολικά η ακόμα ότι η απαισιοδοξία μ δεν έχει όρια! Αλλά όταν αναγκάζεσαι να ζεις καθημερινά με τα ίδια πράγματα με τις ίδιες καταστάσεις κάποια στιγμή θα σκεφτείς πως όλα έτσι θα συνεχίσουν.

Η ιδέα για αυτό το post ήρθε μέσα από ένα άρθρο το οποίο βρήκα τυχαία κ μ κίνησε το ενδιαφέρον η φράση: «Για τους περισσότερους ανθρώπους το αίσθημα της πλήξης είναι παροδικό, ένα επιπόλαιο συναίσθημα το οποίο αποβάλλεται όταν ολοκληρωθεί μια διαδικασία ή όταν τελειώνει μια διάλεξη. Παρόλα αυτά σήμερα έχει διαπιστωθεί ότι οι άνθρωποι που πλήττουν αρκετά συχνά είναι πιο επιρρεπείς στην εμφάνιση ριψοκίνδυνης συμπεριφοράς» click here
Το άρθρο είναι λίγο υπερβολικό αλλά σκέφτομαι πως ένας έφηβος σε ένα λιγότερο αναπτυγμένο χωριό, από το δικό μου, θα πλήττει πολύ περισσότερο.
Το καλύτερο λοιπόν για αυτούς που πλήττουν (μαζί κι εμένα) να βλέπουν πιο ευχάριστα την ζωή κ να προτείνουν αυτοί στην παρέα καινούργια πιο ενδιαφέρον hobby κ ασχολίες! Εύχομαι ένα ευχάριστο κ πιο συναρπαστικό καλοκαίρι!!!


Σε ένα τέτοιο θέμα μπορείς να γράψεις πάρα πολλές ιδέες κ περιστατικά αλλά τα συναισθήματα ποτέ δεν περιγράφονται με λέξεις ακόμα κ εάν αυτά έχουν εκφραστεί με την πιο πλούσια γλώσσα σε λεξιλόγιο στο κόσμο την ελληνική!!!
ΔΕΙΞΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΣΤΑ ΛΑΘΟΙ Μ :Ρ