School until... now

Περίεργος τίτλος για τα μέσα σχολικής χρονιάς (ούτε αρχή είναι ούτε τέλος)

Δεν έχουν περάσει καλά καλά 3 μήνες από τότε που άρχισε η σχολική χρόνια κ άρχισαν οι σκέψεις κ οι δυσκολίες.. Θα πείτε καλά εσένα μετά απο 3 μήνες άρχισαν οι δυσκολίες.. αλλά η φετινή χρονιά μία με καταλήψεις, μια με εκλογές, μια από εδώ μία από εκεί πέρασε στο ντούκου.. Κ τώρα μαζεύτηκαν πολλά μαζί...

2η χρονιά στο λύκειο τα πράγματα ζορίζουν! Πιο πολλά μαθήματα από κάθε άλλη χρονιά κ πιο απαιτητικά! Μαθήματα κατεύθυνσης που πρέπει να δίνεις πιο πολύ σημασία κ μαθήματα άσχετα που δεν σε αφήνουν να πας σπίτι να ξεκουραστείς? Όχι βέβαια, αλλά να διαβάσεις!

Μία χρονιά πολύ σημαντική, μια χρόνια βάση για την επόμενη γιατί θες να περάσεις κάπου να γίνεις ανεξάρτητος, κ επιτέλους να φύγεις από το κωλοχώρι! 

Φτάνεις, λοιπόν, στο σημείο που αρχίζεις να αγχώνεσαι, θα πετύχω? δεν θα πετύχω ? κ ακόμα κ αν πετύχω... μετά?

Όλη μέρα σκέφτεσαι τις ασκήσεις στα μαθηματικά, να διαβάσεις φυσική κ να δεις κ όλα τα υπόλοιπα μαθήματα για καλύτερο γενικό! Πήρες τεχνολογική κατεύθυνση, εύκολη σχετικά αφού ένα μάθημα κατεύθυνσης δεν σ χρειάζεται καν για του χρόνου...Γενικά όλη μέρα λύνεις ασκήσεις κ σκέφτεσαι το μέλλον... (δίνει κ για proficiency το Μάιο) που πας έτσι..

Τόση πίεση όμως σε αυτήν την ηλικία που οδηγεί? Όλοι μιλάνε για την οικονομική κρίση.. Σε περνάει ακόμα από το μυαλό "θα βρεις δουλειά"? Ξέρεις ότι θα κουραστείς πολύ αυτά τα 2 χρόνια για να  πετύχεις αυτό που θες αλλά πραγματικά αξίζει? Σε μία χώρα με τόσο αβέβαιο μέλλον αξίζει να προσπαθήσεις τόσο? Σε μία ηλικία τόσο ωραία για να χαρείς την ζωή σου, να κάνεις ΤΡΕΛΕΣ, να είσαι χαλαρός κ να περνάς καλά σε βάζουν στο τρυπάκι να αγχώνεσαι κ χωρίς να είσαι σίγουρος για το αποτέλεσμα.. Ένα άσχημο εκπαιδευτικό σύστημα που σε καθηλώνει 7 ώρες κάθε μέρα πρωί- πρωί να παρακολουθείς διάφορους να προσπαθούν να σου περάσουν γνώσεις + πολλές ώρες ακόμα στο σπίτι να διαβάζεις για την επόμενη πανομοιότυπη μέρα...

Είπαν θα το αλλάξουν το σύστημα θα γίνονται όλα στο σχολείο... άντε να δούμε.. όχι για εμένα για αυτούς που θα έρθουν... δεν είναι κρίμα να αγχώνεσαι, να ζορίζεσαι κ να ζεις με τόσες υποχρεώσεις σε μία ηλικία που δεν έχεις ωριμάσει καλά- καλά?

Καλό Μήνα...