Πλήξη!!!

Πρώτο μ post!!!Πρώτη γεύση από blog πήρα από τον φίλο μου τον Alex ο όποιος έχει αρχίσει το "blogging" πριν λίγο καιρό. Τον έβλεπα να είναι τόσο ενθουσιασμένος που άρχισα να ψάχνω κι εγώ διάφορα blogs! Πραγματικά από αυτά που διάβασα κ έμαθα, έμεινα έκπληκτος από το ποσό σωστό κ ορθό λόγο μπορεί να έχουν άτομα στην εφηβική ηλικία, σαν κι εμένα...(κάτι που φυσικά εγώ δεν έχω). Για να μην μακρηγορώ αποφάσισα να κάνω κι εγώ ένα blog..!! το πρώτο μου post έχει θέμα την πλήξη!!!


Ζω σε ένα ορεινό χωριό κοντά στην Βέροια!! Πολλοί, αν όχι όλοι, που ζουν σε πόλεις, μόλις ακούν κάτι τέτοιο ενθουσιάζονται λέγοντας "τι ωραία στον καθαρό αέρα κ στην φύση" κ άλλα τέτοια!! (υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που “σνομπάρουν” τα χωριά αλλά σε άλλο post αυτά!!!) Όλοι αυτοί δεν έχουν βιώσει την ζωή στο χωριό για να καταλάβουν πόσο πληκτική, βαρετή κ ανούσια μπορεί να γίνει κυρίως για τους έφηβους!! Πριν τελειώσουν τα σχολεία η καθημερινότητα ήταν κάπως έτσι: σχολείο- σπίτι- διάβασμα- φροντιστήριο- σπίτι- ώρα για νάνι!!.. Βέβαια υπήρχαν κ οι ξεχωριστές μέρες(Παρασκευή- Σάββατο- Κυριακή) οπού βγαίναμε έξω με την παρέα για έναν καφέ το μεσημέρι η πηγαίνοντας σε ένα club το βράδυ θεωρώντας πως θα περνούσαμε καλά..!!! σημειώνω ότι κάθε φόρα πηγαίνουμε στο ίδιο μέρος διότι είμαστε χωριό!! Δεν μπορώ να πω μέσα στο χαβαλέ κ στα ευτράπελα, που μπορεί να έκανε ο καθένας από εμάς, περνούσε ευχάριστα η ώρα! Αλλά για πόσο καιρό μπορείς να κάνεις τα ίδια πράγματα χωρίς να πλήττεις? Α μην τον ξεχάσω υπάρχουν κ οι στιγμές "μαζικής καύσης" οπού ομαδικά "καιγόμαστε" μπροστά από μία οθόνη υπολογιστή παίζοντας role-playing games.. Τι γελοίο δεν μπορείς να βάλεις την δική σου ζωή σε τάξη θα βάλεις του παίχτη σου. Βέβαια αυτά τα παιχνίδια συνδυάζουν το συναρπαστικό με το φανταστικό. Κάτι που λείπει από τις ζωές των ανθρώπων αυτού του χωριού κ έτσι αυτά τα παιχνίδια μας προκαλούν έλξη!!
Έφτασε, λοιπόν, το καλοκαίρι, έκλεισαν σχολεία :), χαλάρωση.. ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ.. στο μυαλό όμως στριφογυρίζει ένα «ΑΛΛΆ» 1) θα περάσω καλά; 2) θα γίνει τίποτα διαφορετικό;
Μπορεί όλα αυτά που λέω να ακούγονται υπερβολικά η ακόμα ότι η απαισιοδοξία μ δεν έχει όρια! Αλλά όταν αναγκάζεσαι να ζεις καθημερινά με τα ίδια πράγματα με τις ίδιες καταστάσεις κάποια στιγμή θα σκεφτείς πως όλα έτσι θα συνεχίσουν.

Η ιδέα για αυτό το post ήρθε μέσα από ένα άρθρο το οποίο βρήκα τυχαία κ μ κίνησε το ενδιαφέρον η φράση: «Για τους περισσότερους ανθρώπους το αίσθημα της πλήξης είναι παροδικό, ένα επιπόλαιο συναίσθημα το οποίο αποβάλλεται όταν ολοκληρωθεί μια διαδικασία ή όταν τελειώνει μια διάλεξη. Παρόλα αυτά σήμερα έχει διαπιστωθεί ότι οι άνθρωποι που πλήττουν αρκετά συχνά είναι πιο επιρρεπείς στην εμφάνιση ριψοκίνδυνης συμπεριφοράς» click here
Το άρθρο είναι λίγο υπερβολικό αλλά σκέφτομαι πως ένας έφηβος σε ένα λιγότερο αναπτυγμένο χωριό, από το δικό μου, θα πλήττει πολύ περισσότερο.
Το καλύτερο λοιπόν για αυτούς που πλήττουν (μαζί κι εμένα) να βλέπουν πιο ευχάριστα την ζωή κ να προτείνουν αυτοί στην παρέα καινούργια πιο ενδιαφέρον hobby κ ασχολίες! Εύχομαι ένα ευχάριστο κ πιο συναρπαστικό καλοκαίρι!!!


Σε ένα τέτοιο θέμα μπορείς να γράψεις πάρα πολλές ιδέες κ περιστατικά αλλά τα συναισθήματα ποτέ δεν περιγράφονται με λέξεις ακόμα κ εάν αυτά έχουν εκφραστεί με την πιο πλούσια γλώσσα σε λεξιλόγιο στο κόσμο την ελληνική!!!
ΔΕΙΞΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΣΤΑ ΛΑΘΟΙ Μ :Ρ